Üç yıldır tekerlekli sandalyeye bağlı yaşayan 24 yaşındaki Rozerin Vargün, babası İsmail Vargün sayesinde önüne çıkan tüm engelleri aşıyor. CP (Cerebral Palsy) hastası kızını 3 yıldır her sabah, işe götürüp getiriyor.
Babalar gününde herkes, babasına ne hediye alacağını düşünüyor. Kimisi babasına bir gül verecek, ya da bir öpücük. Kimisi de, babasının çok sevdiği bir gömleği alarak onu sevindirmenin peşinde…Ama bazı babalar var ki, onların yeri apayrı…55 yaşındaki İsmail Vargün de, bu babalardan biri…Maltepe Belediyesi´nde çalışan CP (Cerebral Palsy) hastası kızı Rozerin Vargün´ü (24) her gün bıkmadan, usanmadan, büyük bir özveriyle işine götürüp getiriyor. Rozerin, bu durumu anlatırken duygulanıyor ve babasını şu üç kelimeyle özetliyor: “Fedakâr, sorumluluk bilinci yüksek ve her şeyden önce arkadaş.”
Maltepe Belediyesi Kadın, Aile ve Engelli Hizmetleri Müdürlüğü´ne bağlı olarak “Engelsiz Taksi” projesinde görev alan Rozerin Vargün, doğuştan CP hastası. Ancak bu hastalığın onun yaşamına etki etmesi 3 sene önce olmuş. Bir sabah kalktığında yürüyemediğini söyleyen Rozerin, “İlkokula giderken sabahları ağlıyordum, ağrılarla uyanıyordum. Sonra yatmayı çok seviyordum. Önceleri durumumu ben de anlamadım, ailem de anlamadı. Her şey liseye başladıktan sonra oldu, ağrılarım arttı, hareket kabiliyetim giderek azaldı. Fizik tedaviye başladım ancak en son 3 yıl önce, artık yürüyemez hale geldim ve tekerlekli sandalyeye mahkum oldum. Bundan sonra sosyal çevremin bana bakış açısı da değişti ancak babam hep aynı. Onu çok seviyorum” diyor.
İki çocuk sahibi olan ve diğer çocuğunda da yüzde 84 oranında engel bulunan baba İsmail Vargün, “Her gün kızımı işe götürüp getiriyorum” diyor. Bıkmadan, usanmadan çocuklarına arkadaş gibi yaklaştığı ifade eden Vargün, şunları söylüyor: “Rozerin´de yüzde 70 oranında bir engellilik durumu var. Rozerin liseyi bitirinceye kadar yürüyordu, yürüme yetileri iyiydi. 2014 yılının 15 Aralık´ından beri kendisine sabah-akşam eşlik ediyorum. Engelli bireylere sahip olan aileler onları normal bireyler olarak görüp, ona göre bir hayat sunabilmeli. Aslında benim açımdan baba olmanın anlamı da burada. Empati ve sempati benim için çocuklarıma yönelik ayrılmaz bir ikilidir.”
Fedakar baba sözlerini, “Rozerin bana göre çok sosyal, kendine güvenen ve çalışkan bir birey” diye sürdürürken, Rozerin de babasına, “Fedakâr, sorumluluk bilinci yüksek ve her şeyden önce arkadaşsın baba” diye karşılık veriyor. İkisinin arasında baba-kız ilişkisinden çok arkadaşlık ilişkisi var. Rozerin bu durumdan mutlu ve babasının gayretleri ve yardımlarıyla hayat gülümsüyor.
Serebral palsi ya da kısaca CP, yaşamın erken dönemlerinde gelişimi henüz tamamlanmamış beyinin ilerleyici olmayan bir hastalığı sonucu ortaya çıkan, kalıcı ancak değişime uğrayabilen hareket, postür ve tonus bozukluğudur. Tüm dünyada 17 milyon Cerebral Palsy´li bulunuyor.
