Bu bizim bayramlarımız dahilinde bir durum değil kesinlikle,
Ama bu metafor olarak çok benzer olduğundan aynı isimde kullanılmakta.
Kurban rolü, yaşamda hep zarar görmüş, kötü olayların içinden çoğunlukla hiç çıkamamış, hep aksiliklerin içinde, bahtsız, çoğu zaman mutsuz, hep zorluklarla savaşmak zorunda kalan durumlarda, kişinin içindeki rol oluyor.
Aslında o kadar çok negatif tanım yaptım ki, bu kadar da değil türden bir tanımlama olmuş olabilir. Ama maalesef ki o kadar doğru bir tanımlama oldu.
Hayatın pek de adil davranmadığı zamanları tabiî ki hepimiz yaşıyoruz ancak bu durum adaletin çok daha ötesinde aslında.
Öyle yada böyle hepimizin içinde barınan yada barınmış bir kurban rolü illaki var, düşünün, hayatınızda her şeyin üst üste kötü gittiği olmadı mı? İlla ki olmuştur.
Ama burada bir nüans var ki, o acı durumdan beslenmek ile o acı durumun içinden çıkmak nüansı, bu gerçekten çok önemli. Çünkü kurban bilinci, negatif olan durumu belki konuşarak belkide konuştuğunu defalarca yaşayarak bir büyütme içindedir. Odak noktası negatifken ve o konuyu çok dillendirdiğinizde, otomatik olarak büyüyecektir.
Ancak kötü olayları yaşarken, çözümsel davranmak, gerçek ve kalıcı çözüm yolu içerisinde, bu konuda çaba göstermek bilinçli ve çözüme yönelik davranış biçimidir.
Dolayısıyla yaşanan sıkıntılar, üzüntüler…
Ve onların sürekli içinde olma durumu ve hali…
Sürekli onları konuşmak ama çözümde değil sadece sorunu konuşarak orada kalma hali…
Bu halde kalığınızda içinizdeki kurban parçanız, başka bir deyişle ‘acıdan beslenen parçanız´ sapasağlam ayakta, görevini başarıyla yerine getiriyor demektir.
Peki, bu bir seçim mi? Neden benim başıma geliyor da diğer arkadaşımın başına gelmiyor? Şanssızım işte…
Bu sorular aslında çok da yanlış olmaz değil mi? Özellikle de aksilikleri arka arakaya yaşamış ya da hayatının çoğu bu yönde geçmiş birisi için.
Aslına bakarsanız, daha derinlere inmeli biraz da, çocukluk anılarına, hayat ağacına, atalar bilgilerine, anneye, babaya bakmalı, neden benim başıma geliyor cümlesinin cevabı, bizi oluşturan, bizi biz yapan köklerimizde gizli çünkü. Karakter de bu durumlara karşı hangi rolü seçeceğimizi gösteriyor olabilir mi? Olmayı seçtiğimiz kişiyi. Mesela o anda ben bunun üstünden gelirim diyerek gösterilen bir tavır yada o anda hayata insanlara küsme tavrı. Bunların hepsi bizim parçamız, hepsini taşırız içimizde. Mücadeleci, cesur, gözü pek, savaşçı. Ya da pes eden, tükenmiş, kaçan. Ve bunun sonucunda ağır basan, sorunun içinde kalıp, sorunu büyütüp, içimizdeki kurban psikolojisini yaşatmak mı oluyor? Yoksa sorunu görüp, fark edip, onun içinden çıkmaya uğraşmak mı?
Eğer kontrolünüz dışında döngüleriniz varsa ve bunlar yaşamınızı iyice ele geçirmeye başladıysa, bilinç altındaki kalıplar temizlenip, köklerimizden gelen, aldığımız negatif duygu ve kalıplar dönüştürülmeli ki, kalıcı bir sonuçla beraber, özgüveni artan iç çocuk parçalarımızda dönüşsün ve artık kurban rolü geride kalsın, hem de kalıcı ve kontrol etmeden, kendiliğinden oluşan başkalaşım, duygu değişimiyle. Çünkü o zaman, bilinçaltının kalıpları kırıldığında kontrol edemediğiniz her konu, sizin kontrolünüze geçer, kendiliğinden sorunlar ortadan kalkar ve hayat yolunda dönüşüm başlar. Tabii ki, alacağınız profesyonel destek ile… Bu kadar kolay mı? Evet, sabrederek, biraz emekle, bu kadar kolay.
Bilinç bazında da, kurban rolünü benimsemeden, öz varlığımız ile iletişime geçmeyi başaralım ve kendimiz ile olan ilişkimizi köklerimiz ile beraber ama oradan gelen negatif çalıları temizlemiş olarak, yepyeni bir ‘ben´ ile özde ve sevgiyle yaşayalım, kendi içimizde bütünlükte.
Doğa Gülay Cırban
Sosyolog-Aile Danışmanı / Bilinçaltı ve Regresyon Danışmanı
Instagram: @iliski.bilincalti.danismani
